Nederlands
inruilen van gewoontes
D-day was aangebroken. Afgelopen maandag werd het comfortabele karakter van het Generator Hostel Dublin ingeruild voor een week vol verassingen en belevenissen binnen DCU. Vaarwel lekker ontbijt, vaarwel oncomfortabele matrassen, vaarwel keukenpersoneel dat ons (hoogstwaarschijnlijk) haatte met ons geboekt ontbijt, vaarwel toffe mensen op de slaapkamer en vaarwel veel te dure prijzen in het stadscentrum...
Gelukkig had ik me al voorzien om de dag voorheen mijn koffers en bagage te droppen bij mijn nieuwe kotmaatjes, waardoor het afscheid werd bemakkelijkt!
Met goede moed en een gekochte tweedehandsfiets zette ik koers naar de campus. Zoals je op de kaart kan zien was de route vrij straight-forward, maar was het toch wel even gewend worden aan het verkeer. Juist zoals in Groot-Brittannië en Australië, was het weldegelijk links te rijden!
Echter moest de grootste culture-shock nog komen, het langdurig open blijven van de winkels binnen Dublin. Supermarkten blijven hier gemakkelijk tot 10-12u 's avonds open, iets totaal anders dan ik gewoon ben... Maar hiermee wijk ik van het ettelijke topic af, dus let's get back on track!
Mijn eerste dag binnen de DCU was aangenaam, in het begin was het wel iet wat moeilijk om mijn mentor Sandra O'Neill op te sporen, maar gelukkig kon ik al snel bij mijn collega's voegen. Het ijs was al snel gebroken na wat grappen en gelach, terwijl we ons een weg baande naar de Spar voor een grote beker koffie. Because coffee is the fuel for the hard working individual!
Dankzij een eerdere kennismaking met mijn Supervisor en de lab buddies op de donderdag voordien, wist ik meteen wie te contacteren en aan te spreken terwijl ik op Sandra's arrival wachtte. (Eventjes een korte situatieschets, om u (de lezer) een duidelijk beeld te bieden, hoe ik in Godsnaam mijn collega's herkende vanaf de eerste werkdag. Maar nu dat dit alles gearrangeerd is, let's continue!)
Officina
Na een traditionele koffie om de dag goed in te zetten, vertrokken we stapvoets richting het labo. Mijn eerste bevindingen van donderdag werden al snel recht gezet. Het labo was plots niet meer zo klein. Het is klein, maar perfect geschikt voor het uit te voeren werk.
Next door van het labo is er een kleine kantoorruimte ingericht. Al snel kon ik me
een zone toe-eigenen alsook een plaats op de boekenplank!
(deze foto werd enkele dagen later genomen, van zodra mijn innesteling was voltooid)
Doordat het labowerk op DCU een nine to five job is, heb ik een out-of-hours statuut aangevraagd, waardoor ik buiten de "reguliere" uren kan werken. Van uiterst belang als je elke dag 8u wenst te werken, zonder finaal in conflict te komen met security én een minimum van 600u werk op het einde van de stage.
Vanaf dag 1 vond ik mezelf al meteen binnen het labo. Naast het lezen van langdradige artikels en reviews kon ik mezelf toespitsen op wat interessantere activiteiten. Zoals, maar niet beperkt tot:
het opstarten van explant celculturen (uitgroei van cellen uit een bepaald weefseltype)
digitale inventaris opmaken van de vloeibare stikstoftank voor het gehele departement
socializen met collega's
experimenten voorbereiden
...
Dit werd al snel het stramien voor de volgende dagen gedurende week 1.
INFLUENZA
Het was te mooi om waard te zijn. Van woensdag op donderdag ontwikkelde ik al snel symptomen van de griep. Met affiches verspreid op elk prikbord binnen de campus, verwijzende naar een epidemisch scenario binnen Dublin en contreien, merkte ik niet opgewassen te zijn tegen een Australische strain.
Met de bekommernis van mijn collega's op de werkvloer kreeg ik al snel een Irish Treatment mee naar huis. 7UP en kippensoep! Echt, ik ben mijn collega's ongelooflijk dankbaar voor hun bezorgdheid en behulpzaamheid om doktersafspraken te boeken, me te ondersteunen en thuis af te zetten.
Jammer dat het Ierse Medical Administration System nog licht primitief is, waardoor dokters voor alles antibiotica voorschrijven...
Gelukkig is het ondertussen al zondag en komen de gezonde gevoelens er weer door. Buiten wat slijmen en keelpijn kom ik er weer bovenop! Dus vanaf morgen sta ik weer op de werkvloer, because the research MUST GO ON!
-Tot volgende week!
English
Goodbye Hostel & Hello DCU!
At last! The day of change had arrived! Elien and I were able to say goodbye to the spring overloaded matrasses, overprized drinks and complaining kitchen staff (yep, pre-booked breakfast is something they weren't happy about, oh well, gotta love communication errors between reception and kitchen staff @Generator Dublin)... But overall, I enjoyed my stay and so did Elien I think (do check her blog for more information) AND more importantly, we were able to solve the issues ourselves!
To ease-up the moving out process, I moved all of my luggage over to my new homies the day before ^_^
Light travel-mode to campus was enabled!
Thanks to an earlier meeting Thursday between my Supervisor Dr. Sandra O'Neill & the (soon to be) awesome lab buddies, I was soon able to navigate myself around campus and meet-up with them to grab an XL coffee.
After a few jokes about the Irish mentality and campus life, broke the ice and soon realized they'd be great colleagues, with a passion for their work and knowhow on how to establish friendships in the lab!
By now, they all know my ambitions around the lab and the entire department, because word travels fast around campus, my God!
The Office
Aaaaah! Lab and office spaces, where all the magic happens! In order to avoid seperation from ones research, our lab is ingeniously designed with. A total of three rooms can be found here;
5/8 general lab space with benches, refrigerators, a fume hood and storage space
3/8 Cell culturing lab with LAF-unit, incubator, sink and storage space
1/8 Office space with a L-shaped desk, 3 chairs, bookshelves and a clothes hanger
As chaotic that may sound, I can assure you, it's GREAT! (and that's, with all honesty, without sarcasm nor irony)
Work at Dublin City University is a nine to five job. Probably a surprise to some amongst y'all, especially for the field of research! But thankfully, for the hardworking alike myself, an out-of-hours status exists. Not only to satisfy security when you start too early or work later than acceptable (5PM), but also to meet my 600 hours of work at the end of my internship. Which means a 40 hours week or 8h a day (excluded from break) are recommended.
But to Sashay Away from the upper administrative information, let me inform you on what I did during my first week. Take a look at the following bulletpoints for more information on my "progress";
It's ALIVE! Thawed explant cells from liquid nitrogen and started growing them for next week's qPCR and expression profiling
Quality Assurance all the way! As this is the era of modernisation, I've opted to write an Excel programme that aids our researchers in navigating through the liquid nitrogen storage, without hard to read and misdirected labels/instructions/navigations to where y'all store those cells!
Have a tea! Socializing with a cup of tea seems like a shared morning ritual amongst several staff members here.
KABOOM! In order to avoid that from happening, experiments are prepped till the finest details!
More unnecessary but usefull information yet to be added...
An inevitable scenario...
I knew those posters all around campus were there for a reason and probably blinded by self-confidence, I got myself a lovely copy of the Australian Flu Strain that has been going around in Dublin and on campus.
No-one was safe anymore! About 70% of the DCU's population went about coughing, sneezing, shielding their mouth and nose with their hands (or just in the open air), touching stuff (woohoo fomites!), ... By the time it was Thursday, I've gotten the full dose.
Thankfully for my concerned and wonderful aiding colleagues, I was subjected to the Irish treatment. Meaning lots of 7UP, LemSip & Chickensoup before being escorted home by my supervisor, along with a doctors appointment.
The only dissapointment I experienced was at the doctor's surgery. Besides it being free (all HAIL the European Insurance Card), the man pre-scribed me antibiotics for A VIRUS that had manifistated itself in my throat... Not taking that, thank you.
It's Sunday by now, feeling much better, aside of a sour throat and a small cough, I should be fine! Tomorrow is a new day and I'll be happy to head back to the facility!
-Stay tuned for any updates and till soon folks! There will be more stuff to show you next week!
Comments